Στο Σρουμφοχωριό ...για μια Σφραγίδα !!!

Ο τίτλος ακούγεται περίεργος και σουρεαλιστικός, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινός. Όταν τον Νοέμβριο που μας πέρασε, ολοκλήρωσα τη μετεκπαίδευσή μου στις Βρυξέλλες, χρειάστηκε να επικυρώσω κάποια έγγραφα στο Βελγικό Υπ. Υγείας και μετά να βάλω και τη σφραγίδα της Χάγης. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να συγχρωνιστώ με το Βελγικό δημοσιουπαλλιλικό κατεστημένο, μιας και το Υπ. Υγείας επικύρωνε έγγραφα μόνο Δευτέρα και Τετάρτη πρωϊ κι εγώ για κακή μου τύχη έφευγα από Βέλγιο Τετάρτη πρωϊ. Εχοντας ολοκληρώσει όλη τη χαρτούρα Τρίτη πρωΊ, πήγα χαρούμενος στο Υπουργείο (χωρίς να γνωρίζω το παραπάνω ωράριο) και δέχτηκα μια ωραιότατη ψυχρολουσία, που συνοψίζονταν σε 4 λέξεις " ΛΥΠΑΜΑΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΤΕ" . Επιχειρήματα του τύπου "μα είστε σοβαροί, θα ξαναέρθω από Ελλάδα για μια σφραγίδα" έπεφταν στο κενό κι έτσι με σκυμμένο το κεφάλι πήρα το δρόμο του γυρισμού.

Ένα νέο επαγγελματικό ξεκίνημα έκανε επιβεβλημμένη την επικύρωση αυτών των εγγράφων, οπότε η μετάβασή μου στο Βέλγιο ήταν μονόδρομος. Αρχικά σκέφτηκα να ξοδέψω μίλια από τη Μ & Μ αλλά για αυθημερών μετάβαση χρειαζόταν 38.000 + 209€ για φόρους. H Swiss (που βόλευε χρονολογικά) για αυθημερών r/t ζητούσε 900€ σε Economy, οπότε μετά από ψάξιμο κατέλληξα στο εξής δρομολόγιο : SKG-ATH-BRU με ΟΑ και επιστροφή με Α3, με το σκέλος BRU-ATH να εκτελείται από την Brussels Airlines. O ναύλος της Α3 ήταν σφώς ακριβότερος από την ΟΑ αλλά είχε ενα καλό, η διαφορά economy-business class ήταν μόνο 70 € οπότε αποφασίστηκε η επιστροφή να γίνει ...στο μπροστινό μέρος της καμπίνας. Το συνολικό κόστος ήταν 417,30€

Μετά από αυτόν τον μεγάλο αλλά εισαγωγικά χρήσιμο πρόλογο, ας περάσουμε στην ταξιδιωτική μας εμπειρία.

13/1/2009 SKG-ATH OA921 DHC 8-Q404 SX-OBA Seat 1A, T/O Rwy 34, Landing Rwy 03R, Duration 41 min

ATH-BRU OA145 A319-112 SX-OAF Seat 9A, T/O Rwy 03R, Landing Rwy 25L, Duration 186 min

BRU-ATH SN3249 B737-405 OO-VEJ Seat 2A, T/O Rwy 20, Landing Rwy 03L, Duration 173 min

ATH-SKG A3130 A320-232 SX-DVM, Seat 1A, T/O Rwy 03R, Landing Rwy 34, Duration 31 min

Έχοντας κάνει τον γαλατά πολλές φορές τους τελευταίους μήνες, μια ακόμα red-eye flight δε με τρόμαζε καθόλου. Μετά από ένα καλό σπιτικό πρωϊνό στις 4 το πρωί, ξεκίνησα για το hyper hub των Βαλκανίων, το εξωτικό ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, άφησα το αυτοκίνητο στο μοναδικής αισθητικής P7 Parking μακράς διαρκείας, που χρεώνει ΜΟΝΟ 24€ τη μέρα (ενώ το αντίστοιχο στο ΕΛ. ΝΕΝ 50€ τη ΒΔΟΜΑΔΑ !!!) και κατευθήνθηκα προς τον έλεγχο ασφαλείας (το web check in βοηθάει πάντα στο να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος στις ουρές, αν και τη συγκεκριμένη ώρα το αεροδρόμιο ήταν σχεδόν άδειο).

Βόλεμα στην 1Α, γρήγορη απογείωση από τον 34 και σερβίρισμα του πρωϊνου snack συνοδεία καφέ και MIGαζίνου. Πτήση πάνω από την Αθηνα που κοιμόταν ακόμα και μαλακή προσγείωση στον 03R. Η ΟΑ145 αναχωρούσε από την Β13 όπου και βρέθηκα μετά από λίγο. Η ανακοίνωση ότι η πτήση θα καθυστερούσε λόγω καιρικών συνθηκών στις Βρυξέλλες, μου προκάλεσε μια αγωνία μήπως και δεν προλάβω, μιας και οι ώρες κοινού για το Υπ. Υγείας ήταν 10-12 ΑΥΣΤΗΡΑ. Μη μπορώντας να κάνω τίποτα περί αυτού πέρασα την ώρα μου χαζεύοντας την πρωϊνή κίνηση της πίστας.
Κάποια στιγμή η επιβίβαση ξεκίνησε κι έτσι βολεύτηκα στην 9Α, που ως έξοδος κινδύνου πρόσφερε άνετο ταξίδι. Οι μόλις 53 επιβάτες και η πρωϊνή ώρα, δημιουργούσαν μια ήσυχη ατμόσφαιρα μέσα στο αεροσκάφος. Με τον γείτονα να γεμίζει την κοιλιά του, ξεκίνησε η τροχοδρόμηση για τον 03R, απ' τον οποίο χανουμάκια ξεκινούσαν για το χαρέμι του Σουλτάνου, ενώ άλλα αεροπλάνα ξεκουράζονταν προσωρινά ή μόνιμα. Μόλις δόθηκε το ΟΚ από τον καπετάνιο, ξεκίνησε το service. Το πρωϊνό νόστιμο και σε σχετικά ικανοποιητική ποσότητα. Η υπόλοιπη πτήση πέρασε ήρεμα με πολύ διάβασμα και μουσική από το mp3 μου, μιας και η έλλειψη IFE κάνει αισθητή την παρουσία της και πιστεύω πως είναι ένα σημαντικό μειονέκτημα σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Οι χιονισμένες Άλπεις έλαμπαν κάτω από τον πρωϊνό ήλιο. Το χιονοσκέπαστο τοπίο συνεχίστηκε μέχρι τις Βρυξέλλες, όπου γνώριμες κι αγαπημένες εικόνες προκάλεσαν σκιρτήματα στην καρδιά μου (πρόκειται για το ΧΩΡΑΦΙ, το spotting place στον 25L, στο Stennokerzeel). Στην πίστα, αεροπλάνα τουρτούριζαν κάτω από το χιόνι, ενώ άλλα, συνηθισμένα από τον καιρό δεν έδιναν σημασία (Στο βάθος το αγαπημένο P3, στον 6ο όροφο του οποίου έγραψα αμέτρητες ώρες spotting).
Όσο εμείς τροχοδρομούσαμε για την πύλη, κάποιος έπερνε το πρωϊνό του μπάνιο, ενώ μια Μαχαρανί κοιτούσε έκπληκτη το χιόνι που έπεφτε συνέχεια.

Μετά από πολύ τρέξιμο και με την ψυχή στο στόμα (καθώς και τα τρένα είχαν καθυστέρηση) κατάφερα να πάρω τις γαμ......ς σφραγίδες κι έτσι ξαναπήρα το τρένο για το αεροδρόμιο. Καθώς ο καιρός απέτρεπε κάθε προσπάθεια για planespotting, πήγα κατευθείαν στο ζεστό και άνετο lounge της Brussels Airlines, όπου χαλάρωσα από την ένταση της μέρας πίνωντας μπύρες και χαζεύοντας την πίστα.
Το αεροπλάνο έδειχνε καθαρά τα 21 του χρόνια, η θέση στενή αλλά το 3μετρο seat pitch με αποζημείωσε στο έπακρο. Ο στρουμπουλός, κοκκινοπρόσωπος καπετάνιος, αφού πήρε το log book μου για συμπλήρωση και υπογραφή, οδήγησε το γερικο αεροπλάνο στην αρχή του 20 και μ' ένα γρήγορο rotation έβαλε πλώρη για Αθήνα. Το service ξεκίνησε με ενα pre-glight drink και το δείπνο ήταν νοστιμότατο και ολοκληρώθηκε με ένα ποτήρι cognac και καφέ συνοδεία βελγικών πραλινών. Το κρασί και το cognac με βοήθησαν να κοιμηθώ για το υπόλοιπο της πτήσης μέχρι την Αθήνα. Η 1,5 ώρα που είχα layover πέρασε ευχάριστα στο loung της AEGEAN ώσπου ήρθε η ώρα της επιβίβασης για το τελευταίο μέρος της πτήσης προς τη Θεσσαλονίκη.

Μια έντονη και κουραστική μέρα είχε φτάσει στο τέλος της αλλά με όμορφες αναμνήσεις και μια καινούρια εταιρεία στο ενεργητικό μου. Η αεροπορική μου χρονιά ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.